Komunikacja werbalna

Komunikacja interpersonalna, w której proces wymiany informacji zachodzi za pomocą słowa mówionego.
Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom. 

Szczególnie ważną rzeczą jest to, by nadawca dostosował swój komunikat do odbiorcy/odbiorców komunikatu - jest to bardzo ważny warunek skutecznej komunikacji. 

W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak:

• akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść wypowiedzi;
• stopień płynności mowy;
• zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób leksykalny ma związek z kompetencjami kulturowymi jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej gwarą środowiskową lub regionalną;
• iloczas (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa).

Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą gesty oraz mimika, które w przyjętym kodzie językowym w danej kulturze potwierdzają komunikaty zwerbalizowane. Adresatem wypowiedzi jest osoba lub grupa osób (element układu informacyjnego) dla którego nadawca przeznaczył komunikat.