Określenia czasu antenowego typu prime time różnią się w zależności od regionu i branży (telewizja, radio, internet).
Oto główne określenia i ich znaczenie:
- W języku polskim:
- Główny czas antenowy – najbardziej precyzyjny i najczęściej używany odpowiednik terminu prime time w Polsce. Określa godziny największej oglądalności w telewizji, zazwyczaj między 18:00/19:00 a 22:00/23:00.
- Szczyt oglądalności lub szczyt słuchalności – bardziej ogólne określenie momentu w ciągu dnia, w którym media notują największą liczbę odbiorców.
- Wieczorne pasmo – popularne określenie, często używane w ramówkach telewizyjnych i reklamie.
- W języku angielskim (międzynarodowe):
- Prime time – uniwersalny termin używany na całym świecie, oznaczający blok programowy o największej oglądalności.
- Peak viewing hours – termin używany często w badaniach rynku i analizach marketingowych, oznaczający "godziny szczytu oglądalności".
- Access prime time – węższy termin (popularny w USA), oznaczający czas tuż przed głównym prime time (zazwyczaj 18:00–20:00), kiedy stacje lokalne emitują swoje programy przed przejęciem sygnału przez ogólnokrajowe sieci.
- Drive time – termin używany w kontekście radia, oznaczający godziny szczytu komunikacyjnego (rano, kiedy ludzie jadą do pracy, i po południu, kiedy wracają), kiedy słuchalność jest największa.
- Terminy branżowe/marketingowe:
- Hot hours (gorące godziny) – potoczne określenie w środowisku marketingowym na czas, w którym warto emitować droższe reklamy.
- Pasma o najwyższym ratingu – określenie używane przez agencje reklamowe w kontekście zakupu czasu antenowego.
Podsumowując, najpopularniejszymi synonimami prime time w Polsce są główny czas antenowy oraz szczyt oglądalności.